Beste bewoners en leden van de PvdA in Amsterdam Centrum,
Ik ben Roosmarijn van Woerden, vanaf november 2021 de nieuwe voorzitter van de afdeling Amsterdam Centrum van de PvdA. Mijn ouders hebben voor mijn geboorte heel lang in de Waalsteeg gewoond, en voor mij voelde verhuizen naar het centrum van Amsterdam als thuiskomen. Tegelijkertijd is er een wereld van verschil met de buurt waar mijn ouders hebben gewoond.
Mijn ideaal is dat bewoners, ondernemers en overheid elkaar weer kunnen vinden in het centrum en dat ieders verhaal gehoord wordt. Ik denk dat iedereen in Amsterdam Centrum ons een ánder verhaal kan vertellen over hoe ons stadsdeel in elkaar zit en wat er beter kan. Mijn overtuiging is dat we naar die verhalen moeten luisteren.
Ik kan zelf iets vertellen over hoe het is om in een klein vissersdorp (Marken) op te groeien als ‘import’, en hoe het is om op klompen het Montessori Lyceum Amsterdam binnen te lopen. Hoe ik het ene moment meepraat in de voetbalkantine en het volgende moment in een leesgroep over Foucault. Ik kan iets vertellen hoe het is om les te geven op het HBO en WO, én iets over hoe het is om opeens in hartje Amsterdam met een constante stroom toeristen voor de deur te wonen (dát verschilt dan weer niet zo veel van Marken). Ik kan iets vertellen over hoe het is om als kind van mijn reislustige ouders zelf anderhalf jaar op een fiets door de wereld te trekken. Hoe ik leerde wat voor andere interessante culturele perspectieven er zijn en tot de overtuiging kwam dat we elkaar moeten leren begrijpen om verder te komen. Ik kan ook vertellen hoe het is om als witte atheïstische westerse wetenschapster een rondetafelgesprek te voeren met vrouwen met een migratieachtergrond over de islam, en te moeten bekennen dat je meer over jezelf hebt geleerd dan in de jaren daarvoor. Mijn meest recente verhaal gaat over mijn grote liefde voor de Amsterdamse binnenstad, en de zorgen die daarmee gepaard gaan.
En ik maak mij geen illusie dat dit de enige verhalen zijn. Ik denk dat we in onze samenleving meer naar elkaars verhalen zouden moeten luisteren, in plaats van te denken dat we elkaars verhaal wel kennen. We zijn gestopt met vragen, en begonnen met oordelen. Ik denk dat we de vraag weer centraal moeten stellen. De vraag aan de bewoner, die zich zorgen maakt over leefbaarheid. De vraag aan de ondernemer, die brood op de plank moet krijgen voor zichzelf en zijn personeel. De vraag aan de ouders, die plekken zoeken waar hun kind vrij kan spelen. De vraag aan de onderwijzer, die wel in het centrum wil werken, maar daar niet kan wonen. De vraag aan de ouderen, die zich zorgen maken over bereikbaarheid. De vraag aan de expert, die het onderzoek gedaan heeft. De vraag aan de politica en de ambtenaar, die belangen moeten afwegen. En ons bovenal te beseffen, dat we deze verhalen samen moeten brengen, en er samen uit moeten komen. Want uiteindelijk wonen we in het mooiste stukje Nederland, als we er onze best voor doen.
Ik kijk uit naar jullie verhalen!
Hartelijke groet,
Roosmarijn van Woerden