Nieuws uit de bestuurscommissie

We komen weer langzaam op stoom. Alhoewel… je merkt wel dat we aan het eind van de zittingsperiode van dit college raken. Er hoeft minder aan hen geadviseerd te worden dan voorheen. En vóór de vakantie hing er -in het vooruitzicht dat we afgeschaft zouden worden- een wat gelatenheid sfeer in de commissie. Daar heeft iedereen zich overheen gezet, want er valt nog best wat te doen voor het doek valt.

Zoals de herinrichting van het Waterlooplein. Een kwestie die al jaren boven de markt hangt en waar onze dagelijks bestuurder, Roeland Rengelink vaart in heeft gebracht. Het plein en de markt zijn ruim toe aan een grote opknapbeurt. Na een tumultueuze aanloop, zijn er nu onder zijn aansturing constructieve gesprekken met de marktkooplieden over de inrichting en de toewijzing van plaatsen. Het zou prachtig zijn als we voor de verkiezingen tot definitieve besluitvorming komen. Ik kom daar in een volgend bericht op terug.

Besturen betekent afwegen. En daar komt -soms meer en soms minder- politieke visie bij te pas. Een voorbeeld van duidelijk verschillende visie hebben we twee weken geleden aan de hand gehad, toen we tegen de meerderheid in, stemden tegen toestemming aan een ontwikkelaar om het Telegraafgebouw/de Kasbank aan de Nieuwezijds Voorburgwal  te gaan verbouwen en te verbinden met een pandje in de Kalverstraat. Een prachtig ontwerp dat de historische waarde zelfs zou versterken. Dat we toch tegen hebben gestemd komt omdat we het nog belangrijker vonden dat niet op slinkse wijze het winkelareaal van de Kalverstraat zou worden uitgebreid.

Afwegen was ook noodzakelijk bij een aanvraag om het voormalige verzorgingshuis Sint Jacob te verbouwen tot seniorenappartementen. De ontwikkelaar gaat daarbij tot aan het randje van wat van het bestemmingsplan mag en op een aantal puntjes er zelfs wat overheen. Onze fractie was bereid dat (in grote lijnen) te accepteren ten behoeve van de in ons stadsdeel zo schaarse seniorenwoningen. Daarbij leveren de directe omwonenden iets in voor het algemeen belang. Want hoewel we het geluid van bewoners heel belangrijk vinden, en ook altijd willen horen, is het niet zo dat de bewonerswil wet is. Het afsluiten van een straat voor ‘anderen’, het behouden van parkeerplaatsen, het afwijzen van een terrasvergunning is misschien wel in het belang van de directe omwonenden, maar niet altijd in het bredere belang voor het Centrum en niet altijd mogelijk voor een betrouwbare overheid. Voor dat afwegen krijgen we niet altijd applaus, maar het onderscheidt wel een politieke partij van een actie- of belangengroep. En het maakt het bestuurscommissiewerk leuk.

Monique Ruimschotel september 2017