Wonen is een recht!

Voor het eerst in decennia zijn mensen bereid om de straat op te gaan om toegankelijke en betaalbare huizen te eisen. Want vanzelfsprekend: wonen is een recht! En geen ‘optie’ voor beleggers. Maar blijkbaar zijn we dit dusdanig vergeten dat zelfs de VN zich genoodzaakt voelde om de gemeente Rotterdam aan dit mensenrecht te herinneren toen werd besloten dat de inmiddels bekende Tweebosbuurt, een wijk vol volkshuisvesting, tegen de vlakte ging. Des te schandaliger is dan ook het buitensporige geweld van de politie jegens deze vreedzame demonstratie. De boel op het spits drijven en het onnodig aanhouden van mensen die strijden voor de goede zaak is belachelijk, gevaarlijk en onacceptabel.

De aanwezigheid van liberale partijen (met name D66, die medeverantwoordelijk is voor dit beleid op zowel landelijk als lokaal niveau, maar ook Volt, die niet expliciet verkondigt voor meer sociale woningbouw te zijn) is eveneens een farce. Nadat het ministerie van Volkshuisvesting in 2010 door de VVD is afgeschaft en Stef Blok als minister voor Wonen de boel verder geliberaliseerd heeft, is er de laatste jaren eigenlijk helemaal geen noemenswaardig beleid gevoerd door Kajsa Ollongren, die als D66-bewindspersoon van Binnenlandse Zaken de afgelopen kabinetsperiode verantwoordelijk is geweest.

Tegelijkertijd meent de Amsterdamse fractievoorzitter van dezelfde partij Reiner van Dantzig er goed aan te doen in De Telegraaf te zeggen dat om kosten te besparen nieuw te bouwen gezinswoningen best zonder keuken kunnen worden opgeleverd. De beste reactie op deze wereldvreemde redenering kwam ik tegen op Twitter en las: “En Amsterdam kan best zonder D66”. De gebruiker die dit plaatste had wat mij betreft volkomen gelijk. Want ook juist deze partij staat symbool voor de gentrificatie die na Noord nu ook stadsdeel Nieuw-West teistert. Afgelopen week stond de PvdA daar zij aan zij met ontevreden en bezorgde buurtbewoners om hiertegen een signaal af te geven.

En niet te vergeten was er onlangs dan natuurlijk ook nog de kraak van het voormalige Hotel Marnix in de Marnixstraat, dat nu omgedoopt is tot Hotel Mokum. In dit leegstaande en verkrotte pand is door creatievelingen die in hun eigen stad geen geschikte ruimte kunnen vinden een ‘nieuwe vrijplaats gesticht voor kunst, verzet en goedkope cultuur’. Los van welke mening hierover toepasselijk zou zijn wordt hiermee in ieder geval opnieuw het debat aangezwengeld over ruimte voor alternatieve woonvormen en culturele praktijken. Als je het mij vraagt dienen die niet alleen toegewezen te zijn op de steeds zeldzamere rafelranden van het stedelijk gebied, die nog altijd worden bedreigd in hun voortbestaan, maar verdienen deze ook een plek midden in het historische en sociale centrum.

Terugblikkend op al deze recente manifestaties ontwaar ik een gemeenschappelijke deler, namelijk de intrinsieke onwenselijkheid die bestaat wanneer beleggers enkel en alleen om hun eigen rendement te vergroten de leefbaarheid en levendigheid van buurten ondermijnen, en het al dan niet bewust ontbreken van beleid om dit effectief aan te pakken. De PvdA heeft met het verkiezingsprogramma voor de gemeenteraadsverkiezingen van maart komend jaar, dat woensdag door de leden werd vastgesteld, de urgentie van dit punt en alle gerelateerde problematiek serieus genomen door het thema huisvesting uitgebreid te beschrijven, en te prioriteren door dit als eerste hoofdstuk vooraan te plaatsen. Logischerwijs meer dan terecht, en ook zeker de moeite waard om te lezen. Op naar de campagne!

Nelson Addo
campagnecoördinator PvdA Amsterdam Centrum

foto: Edo Dijkgraaf